WYSPIAŃSKI STANISŁAW - NOC LISTOPADOWA. SCENY DRAMATYCZNE. NAKŁAD AUTORA, KRAKÓW 1904r. [WYDANIE 1], str. 201, [4]; 21cm. Egzemplarz z biblioteka Kazimierza Kiersnowskiego (heraldyczny ex-libris wklejony na przedniej wyklejce).
Pierwodruk jednego z najwybitniejszych dramatów Stanisława Wyspiańskiego. Główną przyczyną napisania „Nocy listopadowej” było zafascynowanie Wyspiańskiego tematem powstania i lektura takich dzieła jak: „Historia powstania listopadowego” Stanisława Barzykowskiego oraz „Powstanie narodu polskiego w roku 1830 i 1831” Maurycego Mochnackiego. Wpływ na powstanie dramatu mogła mieć również najprawdopodobniej wizyta autora w Warszawie w 1898 roku i wrażenia jakie zrobiły na nim Łazienki. Utwór powstawał długo, bo od jesieni 1901 roku do 31 maja 1904 roku, kiedy to Wyspiański kończy przepisywanie dramatu. Dzieło ukazało się drukiem w roku 1904.
OPRAWA TWARDA PÓŁ-PŁÓCIENNA Z ZŁOCENIAMI NA LICU I GRZBIECIE, TASIEMKA JAKO ZAKŁADKA. ZACHOWANA OKŁADKA BROSZUROWA Z ILUSTRACJĄ WYKONANĄ PRZEZ AUTORA (WIDOK ŁAZIENEK KRÓLEWSKICH W WARSZAWIE).
STAN Dobry, zabrudzenia/przetarcia oprawy
Stanisław Mateusz Ignacy Wyspiański (1869-1907) – polski dramaturg, poeta, malarz, grafik, architekt, projektant mebli. Jako pisarz związany z dramatem symbolicznym. Tworzył w epoce Młodej Polski. Bywa nazywany czwartym wieszczem polskim.
Kazimierz Kiersnowski (1880-1944) - z rodziny ziemiańskiej, urodził się w Horodecznej k.Nowogródka. Ojciec Jego był członkiem Konwentu Polonia w Dorpacie. Gimnazjum ukończył w Rydze, w 1899r. następnie do 1904 studiował prawo w Petersburgu. Aplikanturę adwokacką odbył w Rydze, w kancelarii mec. Mejro. W czasie rozruchów rewolucyjnych 1905r., występując w obronie łotewskich patriotów był oskarżony o rzekome uczestnictwo.
Sprawa sądowa jaką z tej racji wytoczono, została - dzięki łapówkom - umorzona po długotrwałych dochodzeniach dopiero w 1909r. Pogłębiając swe wykształcenie wstąpił w roku 1908 na Wydział Ekonomiczny Politechniki Ryskiej i w tymże roku został przyjęty do Welecji, w której sprawował przez trzy semestry z rzędu prezesurę Koła; po raz czwarty powierzono Mu tą funkcję na semestr-zimowy r.ak.1913/14, w którym obchodzone było XXX-lecie Korporacji.
W 1913r. porzucił adwokaturę by pracować w kancelarii rejentalnej swego ojca; prowadził ją do jesieni 1915r. Odcięty od Rygi przez ustalony w tym czasie front rosyjsko-niemiecki, okres okupacji przeżył w Horodziłówce, majątku rodzinnym pod Nowogródkiem i pełnił w tym czasie funkcję burmistrza tego miasta. Aresztowany przez bolszewików w styczniu 1919r. więziony był w Nowogródku, Mińsku i Smoleńsku. Uwolniony w styczniu 1920r. został pisarzem hipotecznym w Wilnie. Ewakuowany do Warszawy pracował początkowo w urzędzie wojewódzkim, potem przez lata 1921-23 w przedsiębiorstwia budowlanym "Budownictwo" /współwłaściciel E.Szymański - Welet/ i wreszcie do 1944r. - jako kierownik działu prawnego mw Towarzystwie Kredytowym Przemysłu Polskiego /dyrektor K.Kowerski - Welet/.
W czasie powstania jako ciężko chory został wywieziony co Częstochowy, gdzie zmarł 15.XI 1944r. (źródło: http://www.welecja.pl/49,Kazimierz_Kiersnowski)
